Irριδες (90 φωτογραφίες): τύποι, καλλιέργεια και φροντίδα

Οι ίριδες είναι κοινές σε όλο τον κόσμο και είναι γνωστές στην ανθρωπότητα εδώ και πολύ καιρό. Έχοντας λάβει αναγνώριση σε διαφορετικές χώρες, έχουν αποκτήσει πολλά νέα ονόματα: κόκορες, ίριδα κλπ. Πιστεύεται ότι τα λουλούδια είναι προικισμένα με μαγικές δυνάμεις, είναι σύμβολα εμπιστοσύνης, ονομάζονται η αρχαία ελληνική θεά risριδα. Τα φυτά έχουν εκπληκτικές διακοσμητικές ιδιότητες, με ποικιλία χρωμάτων που περιλαμβάνουν ολόκληρη την παλέτα του ουράνιου τόξου. Είναι συχνοί κάτοικοι σπιτιών κήπων και σπιτιών. Πώς να αναπτυχθείτε και πώς να φροντίσετε τις ίριδες θα συζητηθεί σε αυτό το άρθρο.!

Κύριοι τύποι

Το γένος του φυτού είναι πολύ μεγάλο και περιλαμβάνει περίπου 700 είδη. Κατά συνέπεια, η ταξινόμησή τους είναι μάλλον περίπλοκη και πολυεπίπεδη. Οι ίριδες διαφέρουν σε μέγεθος, χρώμα, σχήμα και άλλα χαρακτηριστικά. Ωστόσο, για αυτοκαλλιέργεια, χρησιμοποιούνται οι δύο κύριες ομάδες λουλουδιών-γενειοφόρα και μη γενειοφόρα, τα οποία, με τη σειρά τους, έχουν πολλές ποικιλίες..

Γενειοφόρες ίριδες

Αυτή η ομάδα ονομάζεται έτσι επειδή υπάρχουν μικροσκοπικές τρίχες στα πέταλα των μπουμπουκιών. Περιλαμβάνει πολλούς τύπους και ποικιλίες διαφορετικών μεγεθών, χρωμάτων και σχημάτων, όπως:

– “Βαλτική Θάλασσα” – τα λουλούδια με ευχάριστο μπλε χρώμα διακρίνονται από κυματιστά πέταλα και ένα πρωτότυπο μοτίβο βαθιών μπλε αυλακώσεων.

– “Bewilderbest” – έχει ένα όμορφο λευκό ή κιτρινωπό χρώμα και τα πέταλα είναι κυριολεκτικά διάστικτα με μοβ ραβδώσεις.

– “Acoma” – έχει ταξιανθίες κρεμώδους τόνου (ελεφαντόδοντο) με πέταλα με περίγραμμα λεβάντας.

Οι γενειοφόρες ίριδες φαίνονται υπέροχες σε ανθοδέσμες, εκθαμβωτικές με τα χρώματα και τα σχήματά τους. Προκειμένου το οικόπεδο στον κήπο να γεμίσει με την ομορφιά της ανθοφορίας τους για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορείτε να επιλέξετε ποικιλίες για φύτευση που διαφέρουν στην περίοδο της ανθοφορίας.

Isesριδες χωρίς γένια

Η ομάδα χωρίς γένια περιλαμβάνει πολλές περισσότερες ποικιλίες ίριδων, οι οποίες υποδιαιρούνται σε ομάδες. Από αυτά, ξεχωρίζουν τρία από τα πιο δημοφιλή, όπως:

– Σιβηρικό – κάτω από καλές συνθήκες μεγαλώνουν έως 80 cm, έχουν λουλούδια διαμέτρου περίπου 10 cm με μεγάλη ποικιλία χρωμάτων από ανοιχτό μπλε έως σκούρο μοβ. Η ιδιαιτερότητα είναι η έλλειψη όσφρησης.

– Ιαπωνικά – ονομάζονται επίσης “xiphoid”, έχουν πλούσιους οφθαλμούς, οι οποίοι σε ανοιχτή κατάσταση φτάνουν τα 25 εκατοστά σε διάμετρο. Η παλέτα χρωμάτων είναι γεμάτη ποικιλία. Για παράδειγμα, η ποικιλία “Nessa-No-Mai”-λευκά χιόνι με μαύρες φλέβες, το “Solveig” ξεχωρίζει με μοβ τόνους και η ποικιλία “Spuria” περιλαμβάνει ίριδες μεγάλης ποικιλίας χρωμάτων: λεμόνι, σκούρο μοβ, μπλε και άλλα?

– Έλος – διαφέρουν ως προς τις απαιτήσεις τους για το έδαφος, δίνοντας προτίμηση στην υψηλή υγρασία, έχουν πλούσιο κίτρινο ή λεμόνι χρώμα. Αυτός ο τύπος είναι ιδανικός για τη διακόσμηση τεχνητών λιμνών στην αυλή. Τέτοιες ποικιλίες όπως “Zolotaya Koroleva”, “Umkirch” και άλλες κέρδισαν μεγάλη συμπάθεια..

Αυτές οι ίριδες χαρακτηρίζονται από εξαιρετική πολυπλοκότητα που μαγνητίζει τα βλέμματα του συνηθισμένου ανθρώπου στο δρόμο. Οι περιβαλλοντικές τους απαιτήσεις είναι απόλυτα συνεπείς με το κλίμα μας, οπότε η φροντίδα αυτών των ποικιλιών διευκολύνεται σημαντικά.

Η σωστή φροντίδα των ίριδων

Οι ποικίλες και κομψές ίριδες σίγουρα θα ευχαριστηθούν με τη μοναδική τους ανθοφορία μόνο εάν τους παρέχονται οι κατάλληλες συνθήκες. Αυτό ισχύει για το έγκαιρο ζιζάνιο, το επίδεσμο, τη συμμόρφωση με τις κατάλληλες μικροκλιματικές συνθήκες.

Φωτισμός

Απαιτείται μέτρια φωτισμός για τις ίριδες κατά την περίοδο ανάπτυξης · στο σπίτι, τα νεαρά βλαστάρια είναι εξοπλισμένα με πρόσθετο φωτισμό. Η μεγαλύτερη ποσότητα φωτός πρέπει να παρέχεται κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας. Οι ίριδες φοβούνται το άμεσο ηλιακό φως, το οποίο μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα φύλλων, οπότε ακόμη και όταν φυτεύετε στο έδαφος, πρέπει να επιλέξετε μια περιοχή όπου τα γύρω φυτά θα δημιουργήσουν μερική σκιά για την καλλιέργεια.

Θερμοκρασία

Οι ίριδες δεν αγαπούν τη ζέστη. Τα φυτά αισθάνονται πιο άνετα στους + 20 … + 25C. Κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, απαιτείται χαμηλότερη θερμοκρασία – όχι περισσότερο από + 16C.

Υγρασία

Οι συνθήκες χαμηλής υγρασίας προτιμώνται για τα περισσότερα είδη. Οι ίριδες δεν απαιτούν επιπλέον ψεκασμό ακόμη και σε ξηρούς χρόνους · το τακτικό πότισμα είναι αρκετά. Σοβαρές συνέπειες μπορεί να επιφέρει η υπερβολική υγρασία του εδάφους, με αποτέλεσμα να είναι δυνατή η ανάπτυξη μυκητιακών παθήσεων του ριζώματος..

Πότισμα

Πότισμα ίριδων όπως απαιτείται – όταν υπάρχει στέγνωμα του εδάφους κοντά στις ρίζες. Σε ξηρό καιρό, το πότισμα πραγματοποιείται μία φορά την ημέρα και με κανονική υγρασία, μπορείτε να κάνετε 2-3 διαδικασίες την εβδομάδα. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στο φυτό στο στάδιο της εκκόλαψης – κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, το πότισμα πρέπει να είναι πιο επαρκές και τακτικό.

Λιπάσματα και σίτιση

Το κύριο σύνολο λιπασμάτων εφαρμόζεται στο έδαφος κατά τη φύτευση. Κατά κανόνα, περιλαμβάνει οργανικά συστατικά (χούμο, τέφρα) και συμπληρώματα μετάλλων με υψηλή περιεκτικότητα σε άζωτο. Το επάνω επίδεσμο εφαρμόζεται στο έδαφος, το οποίο πρέπει να χαλαρώσει και να σκάψει, προετοιμάζοντας τον χώρο για φύτευση. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό είναι αρκετό. Κατά την κρίση των ιδιοκτητών, μπορείτε να τροφοδοτήσετε το φυτό κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής του με ένα διάλυμα λιπασμάτων καλίου-φωσφόρου. Δεν συνιστάται να τροφοδοτείτε ίριδες κατά τη διάρκεια της ανθοφορίας, μπορείτε να εφαρμόσετε λίπανση μόνο κατά τη διάρκεια σχηματισμού μπουμπουκιών, που αποτελούνται από κάλιο, φώσφορο και άζωτο σε αναλογία 1: 1: 2. Είναι πολύ σημαντικό να μην τροφοδοτείτε υπερβολικά είδη νάνων στο σπίτι, καθώς θα εμφανιστούν πολλοί απόγονοι, αλλά τα λουλούδια μπορεί να μην φαίνονται.

Ασθένειες και παράσιτα

Τα λουλούδια είναι επιρρεπή σε διάφορες ασθένειες και οι ποικιλίες με ποικίλη ανθοφορία είναι πιο διατεθειμένες σε αυτά. Συχνά, οι ασθένειες επηρεάζουν το φυτό λόγω ακατάλληλης φροντίδας. Μία από τις σοβαρές ασθένειες μπορεί να ονομαστεί fusarium – ένας τύπος σήψης που μπορεί να καταστρέψει μια καλλιέργεια σε σύντομο χρονικό διάστημα. Εάν η μολυσμένη ίριδα δεν αφαιρεθεί εγκαίρως από τον κήπο, η ασθένεια θα εξαπλωθεί σε γειτονικά λουλούδια, τα οποία πρέπει επιπλέον να υποβληθούν σε θεραπεία με θεμέλιο, ποτίζοντας τη ρίζα με αυτό. Για να αποφύγετε κάθε είδους κηλίδωση ίριδων, πρέπει να ψεκαστούν με διάλυμα υγρού Μπορντό.

Εκτός από ασθένειες, το φυτό μπορεί να επιτεθεί από παράσιτα, τα πιο επικίνδυνα από τα οποία είναι οι σέσουλες (τρώτε τη βάση του μίσχου), οι θρίπες (διαταράσσουν τη φωτοσύνθεση στα φύλλα), οι γυμνοσάλιαγκες (λειτουργούν ως φορείς λοιμώξεων). Μπορείτε να απαλλαγείτε από τις σέσουλες και τους θρίπες αντιμετωπίζοντας το φυτό με κορβόφο. Για τους γυμνοσάλιαγκες, οι παγίδες κατασκευάζονται από βρεγμένα κουρέλια ή φύλλα κολλιτσίδας, τοποθετώντας τα πάνω από την περιοχή. Όταν οι γυμνοσάλιαγκες που χρησιμοποιούν το υλικό ως κάλυμμα σέρνονται πάνω του, οι παγίδες πρέπει να συλλέγονται και να καίγονται..

Πώς να μεταμοσχεύσετε ίριδες

Μπορείτε να μεταμοσχεύσετε μια κουλτούρα οποιαδήποτε στιγμή του χρόνου. Η πιο ευνοϊκή περίοδος είναι μερικές εβδομάδες μετά το τέλος της ανθοφορίας. Ο ιστότοπος επιλέγεται ξεχωριστά για διαφορετικές ομάδες, για παράδειγμα, οι ίριδες από έλος αισθάνονται πιο άνετα σε πεδινές περιοχές, όπου συσσωρεύεται υγρασία και επιλέγεται ένα ηλιόλουστο μέρος για γενειοφόρους. Κατά τη φύτευση σε ομάδες, είναι σημαντικό να διατηρείται η απόσταση μεταξύ των φυτών – για μεγάλες ποικιλίες, η απόσταση πρέπει να είναι τουλάχιστον 40 cm και για τις ποικιλίες νάνων – περίπου 15 cm.

Έχοντας αποφασίσει για τον μελλοντικό τόπο “κατοικίας” των ίριδων, είναι απαραίτητο να το γονιμοποιήσετε, να σκάψετε μια τρύπα και να κάνετε ένα μικρό ανάχωμα χώματος σε αυτό. Ο θάμνος εγκαθίσταται σε μια τρύπα έτσι ώστε οι ρίζες να απλώνονται γύρω από το ανάχωμα. Στη συνέχεια, πρέπει να πασπαλιστεί με χώμα, να σκουπιστεί και να ποτιστεί, μετά από το οποίο παρατηρείται η συνήθης φροντίδα..

Αναπαραγωγή στο σπίτι

Υπάρχουν διάφοροι τρόποι αναπαραγωγής της ίριδας. Το πιο συνηθισμένο, απλό και αξιόπιστο είναι η διαίρεση του θάμνου, αν και μπορεί επίσης να εφαρμοστεί διαίρεση με μπουμπούκια ή φύτευση σπόρων για σπορόφυτα..

Αναπαραγωγή ίριδων με σπόρους

Οι σπόροι μπορούν να σπαρθούν τον Σεπτέμβριο χρησιμοποιώντας φρεσκοκομμένο υλικό. Ωστόσο, υπάρχει ο κίνδυνος να συνεχιστεί το κρύο και τα βλαστάρια να έχουν χρόνο να ανέβουν, τα οποία σύντομα θα πεθάνουν. Επομένως, ο καλύτερος χρόνος για σπορά ίριδων είναι η άνοιξη, δηλαδή ο Μάρτιος είναι ο μήνας.

Το υλικό υποβάλλεται προκαταρκτικά σε ειδική επεξεργασία: οι σπόροι τυλίγονται σε ένα υγρό πανί, το οποίο τοποθετείται σε δοχείο με καπάκι και ψύχεται για 1 μήνα. Μετά από αυτήν την περίοδο, είναι απαραίτητο να προετοιμάσετε ένα νέο δοχείο ήδη με χώμα. Οι σπόροι σπέρνονται, πασπαλίζονται ελαφρά, υγραίνονται το έδαφος. Το κρεβάτι πρέπει να εγκατασταθεί σε ζεστό μέρος και μόλις εμφανιστούν τα πρώτα βλαστάρια, κανονίστε επιπλέον φωτισμό. Η επιλογή γίνεται τον Μάιο.

Αναπαραγωγή ίριδων από μπουμπούκια

Αν κοιτάξετε προσεκτικά την καθαρή ρίζα της ίριδας, μπορείτε να βρείτε μπουμπούκια σε κάθε σύνδεσμό της. Μπορούν να κοπούν προσεκτικά με ένα κοφτερό μαχαίρι μαζί με κομμάτια ριζώματος. Αυτή η διαδικασία πραγματοποιείται στο τέλος της ανθοφορίας. Τα παρασκευασμένα τμήματα πρέπει να διατηρούνται για περίπου μισή ώρα σε διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου και στη συνέχεια να ξηραίνονται για δύο ημέρες. Το προκύπτον υλικό φυτεύεται σε γλάστρες ή κουτιά με προετοιμασμένο χώμα και τοποθετείται σε σκοτεινές περιοχές των θερμοκηπίων. Όταν ολοκληρωθεί η ριζοβολία, οι ίριδες μπορούν να μεταμοσχευθούν σε κρεβάτια θερμοκηπίου, όπου αποκοιμώνουν. Συνιστάται η μεταμόσχευση σε ανοιχτό έδαφος όχι νωρίτερα από ένα χρόνο αργότερα. Με αυτόν τον τρόπο, πολλαπλασιάζονται ιδιαίτερα πολύτιμες ποικιλίες συλλογής..

Αναπαραγωγή ίριδων με διαίρεση

Ένας ενήλικος θάμνος (ηλικίας 4-5 ετών) πρέπει να σκάβεται προσεκτικά για να μην προκαλέσει σοβαρή βλάβη στο ριζικό σύστημα. Στη συνέχεια, κόβεται σε τμήματα έτσι ώστε καθένα από αυτά να έχει τουλάχιστον έναν συντηγμένο σύνδεσμο. Οι ρίζες θα χρειαστούν πρόσθετη επεξεργασία πριν από τη φύτευση – στεγνώνουν, οι νεκρές ρίζες κόβονται και οι περιοχές κλαδέματος πασπαλίζονται με θρυμματισμένο άνθρακα. Μερικές φορές το κόψιμο κόβεται από το πλάι, χωρίς να σκάβει ολόκληρο τον θάμνο. Για να αποφύγετε μια πιθανή ασθένεια βακτηρίωσης, είναι καλύτερο να κρατήσετε τους θάμνους για μερικές ώρες σε διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου πριν από τη φύτευση. Τα φύλλα και οι ρίζες πρέπει να κοντύνουν λίγο, αφήνοντας 10-12 εκατοστά από το μήκος τους.

Το νέο υλικό φύτευσης που προκύπτει φυτεύεται σε μια προετοιμασμένη, γονιμοποιημένη περιοχή. Θα χρειαστεί να ποτίσετε καλά τις ρίζες, έτσι ώστε το νερό να μην εισχωρήσει στα φύλλα..

Irριδες – φωτογραφία

Οι ίριδες είναι τόσο δημοφιλείς που μπορείτε να τις βρείτε σχεδόν παντού – διακοσμούν οικόπεδα κήπου, κάνουν τα παρτέρια να εκθαμβώνουν με διαφορετικά χρώματα, είναι ένα εξαιρετικό υλικό για τη διακόσμηση ιριδίων, καθώς και το κύριο ή συμπληρωματικό συστατικό των συνθέσεων μπουκέτου. Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για την ομορφιά της ανθοφορίας της ίριδας από τις εικόνες στη συλλογή φωτογραφιών. Καλή προβολή!