Zawilce (85 zdjęć): rodzaje i pielęgnacja

Zawilce to wieloletnie kwiaty, które zdobyły miejsce na rabatach wielu ogrodników ze względu na ich różnorodne kształty i wiele pięknych odcieni. Zawilec, nazywany w naszej okolicy „zawilec”, dobrze prezentuje się na tle kamiennych konstrukcji i innych kwiatów. Cudownie żyje obok hiacyntoidów i żonkili, a także karłowatych – Iberis, niezapominajki czy fiołki.

Rodzaje anemonu

Dziś wyróżnia się ponad 150 różnych gatunków, ale w naszych strefach klimatycznych akceptowane są najpopularniejsze odmiany:

Anemon koronny

Zasłużenie uważany za centralną „osobę” tego rodzaju i najczęstszy okaz. Bardzo piękna roślina, osiągająca ponad 40 cm wysokości. Ma rzadką owłosioną i wyprostowaną łodygę, zamieniającą się w dość duży (około 9 cm) kwiat. Ma kształt maku z aksamitnymi pręcikami. Dzięki ogromnej palecie możesz dobrać roślinę do każdego ogrodu.

Anemone de caen

Również dość znany przedstawiciel anemonu. Kwitnienie tego cudownego kwiatu zaczyna się od pierwszych dni lata, ale po rozpoczęciu pierwszego upału liście kruszą się. Gdy tylko korzenie poczują jesienny chłód, natychmiast wypuszczają nowe pędy i znów zachwycają pięknym kwitnieniem. Łodyga jest dość stabilna i wyprostowana, osiąga wysokość od 50 do 85 cm, kwiaty są pojedyncze, o niesamowitej gamie kolorów.

Jesienny zawilec

Grupa kwiatów, które kwitną pod koniec lata i utrzymują się do połowy jesieni. Piękne i duże byliny o bardzo wysokich szypułkach (od 80 do 150 cm). Różne odmiany mogą mieć od kilku do kilkudziesięciu pełnoprawnych kwiatów. Mogą być frotte, półpełne lub zwykłe. Jesienny anemon wprowadzi do Twojego ogrodu jasne kolory w tym ponurym okresie.

Japoński zawilec

Kolejna wersja hybrydy, która kwitnie jesienią. Ma dość wysoką i mocną łodygę, dochodzącą do 1,5 m. Duże liście mają kształt rozciętego pióra i są koloru ciemnozielonego. Kwiaty są duże, o podwójnej lub zwykłej teksturze. Prezentowane w białych, czasem różowych odcieniach ze złotym środkiem, kiełkują pod koniec sierpnia lub na początku września.

Zawilec leśny

Zupełnie inny od poprzednich odmian. Nie jest to bardzo wysoka roślina (około 20-30 cm) o dość dużych kwiatach. Kwitnienie rozpoczyna się na przełomie maja lub lipca i trwa około 15-20 dni.

Zawilec Dubrawnaja

Niezwykle bezpretensjonalna i wytrwała odmiana zawilca. Wysokość dochodzi do około 20-30 cm, ma białe szypułki (dlatego alternatywna nazwa to White Anemone) o średnicy w okolicach 2 do 3,5 cm.Dzięki hodowcom dziś można znaleźć mieszańce różowe, niebieskie lub liliowe.

Zawilec frotte

Piękny ozdobny anemon, który kwitnie dość długo w porównaniu z innymi rodzajami kwiatów. Preferowane do sadzenia w grupach, a także do tworzenia skalniaków lub zjeżdżalni alpejskich.

Sadzenie anemonu

Większość opcji pielęgnacyjnych zależy od wybranej odmiany lub hybrydy, ale istnieją uniwersalne metody. Porozmawiamy o nich dalej..

Ta roślina potrzebuje przestronnego i jak najbardziej chronionego obszaru przed silnymi przeciągami. Kochają światło, ale jednocześnie nie tolerują palących promieni światła. Jeśli nie masz pewności co do lokalizacji, lepiej posadzić zawilce w półcieniu. Takie rozwiązanie pozwoli im się rozwijać, a ryzyko wypalenia w silnym południowym upale zostanie zminimalizowane..

Idealną opcją byłoby użycie gleby liściastej nawożonej gliną lub torfem. Użyj piasku, aby poprawić strukturę gleby i zmniejszyć stagnację wody. Jeśli kwasowość zostanie zwiększona, to użycie mąki dolomitowej lub popiołu drzewnego pomoże poprawić sytuację..

Przed posadzeniem kwiatu trzeba wykiełkować jego korzenie, co wiąże się ze znacznym wysychaniem bulw po zimowaniu. Ale rób to bardzo ostrożnie, ponieważ kłącza chłoną wodę jak gąbka. Jeśli jest za dużo płynu, zawilce zaczną gnić. Zawiń je w wilgotną szmatkę nasączoną sokiem z aloesu na około 6 godzin.

Po namoczeniu umieść korzenie w małej doniczce, a następnie wypełnij ją wilgotną mieszanką piasku i ziemi. Przykryj go cienką szklanką lub torbą, aby uzyskać efekt cieplarniany. Gleba nie powinna wysychać, zwilżyć. Po 10-14 dniach na bulwach powinny pojawić się kiełki. Na tym etapie sadzimy je w doniczce, kiełkują, na głębokość około dwóch grubości bulw. Najbardziej właściwa temperatura kiełkowania to + 12C, jeśli wskaźnik jest wyższy, pędy będą kiełkować bardzo szybko, ale jednocześnie staną się bardzo kruche.

Możesz przejść do procesu sadzenia ukwiałów, gdy temperatury wewnątrz i na zewnątrz są równe. Pogłębiaj bulwę nie więcej niż 5 cm. Następnie w ciągu tygodnia chroń delikatne liście przed słońcem, zacieniając je.

Podlewanie i karmienie

Opieka nad ukwiałami nie jest trudna, najważniejsze jest utrzymanie umiarkowanej wilgotności systemu korzeniowego, ponieważ nadmierna wilgoć może prowadzić do próchnicy. Ściółkowanie może pomóc chronić glebę przed nadmiernym wysychaniem. Niektóre gatunki koniecznie wymagają takiej powłoki, aby stworzyć optymalne warunki kiełkowania..

Zawilce bez problemu radzą sobie z niedoborem wilgoci w glebie, więc wystarczy im opady deszczu. Ale jeśli pogoda przedstawia długie okresy suszy, podlewanie jest nadal konieczne. Będziesz także musiał dodatkowo podlewać roślinę podczas wzrostu lub pączkowania kwiatu..

Organizuj karmienie płynnymi nawozami, ale tylko w okresie pączkowania lub kwitnienia. Należy pamiętać, że nie trzeba używać świeżego obornika, podczas jego używania ukwiały gniją. Jeśli nawoziłeś glebę przed sadzeniem, dodatkowe nawożenie nie jest potrzebne przez cały rok..

Ukwiał hodowlany

Rozmnażanie wegetatywne praktycznie nie jest stosowane w przypadku ukwiałów, nasiona mają również bardzo niski wskaźnik przeżywalności, a ziarna powyżej 2 lat prawie nigdy nie kiełkują.

Aby zwiększyć prawdopodobieństwo wspinania się nasion, musisz rozwarstwić. Konieczne jest bardzo płytkie zamknięcie ziaren, ponieważ bardzo delikatne ukwiały nie są w stanie pokonać warstwy ziemi. Przy dalszym kiełkowaniu kontroluj wilgotność gleby, ponieważ młodzi przedstawiciele flory podmokłej tracą korzenie z powodu gnicia. Rośliny uzyskane z nasion zaczynają kwitnąć dopiero po 3 latach.

Najkorzystniejszą opcją hodowlaną jest podzielenie kłącza. Przeprowadź tę operację na samym początku wiosny, kiedy przepływ soków nie jest jeszcze bardzo intensywny. Pamiętaj, aby pamiętać, że każdy podział korzeni powinien mieć kilka punktów wzrostu, jest to jedyny sposób na uzyskanie wymaganej masy krajobrazu..

Zimowanie

Prawie wszystkie rodzaje zawilców nie słyną z wysokiej mrozoodporności, dlatego bulwy są wykopywane na zimę. Do zimowania używaj worków bawełnianych lub papierowych. Umieść korzenie w piasku, trocinach lub torfie, służą one do utrzymania niezbędnej wilgoci, temperatura powinna być mniej więcej taka sama jak w piwnicy.

Pamiętaj, że niektóre odmiany tracą liście w środku lata. Aby nie posiekać korzeni podczas kopania, zaznacz ich miejsce suchą mieszanką piasku i przykryj folią.

Choroby i szkodniki

Jedną z zalet anemonu jest jego odporność na wiele chorób i szkodników. Ich głównymi wrogami są ślimaki i ślimaki. Aby je zwalczyć, zastosuj leczenie roztworem metaldehydu, ale najpierw zbierz szkodniki z krzaka. Inne odmiany są atakowane przez nicienie liściaste – aby uratować całe grządki, usunąć uszkodzony krzew i wymienić podłoże do dezynfekcji.

Jak już wiecie z poprzednich rozdziałów, największym zagrożeniem dla anemonu jest zwiększona wilgotność gleby. Rozwijają się w nim różne grzyby pasożytnicze, takie jak sklerotynoza czy biała zgnilizna, a także peronosporoza (nazwa potoczna – „mączniak prawdziwy”). Aby je zwalczyć, należy użyć fungicydów, które mogą uratować roślinę, jeśli choroba jeszcze się nie rozpoczęła..

Zawilce – zdjęcie

Ogromna liczba odmian i odcieni anemonów może zmylić Cię przy wyborze, jeśli wcześniej nie spotkałeś się z tą fascynującą rośliną. W celu usystematyzowania, a także zrozumienia odmian i piękna tych kwiatów, zebraliśmy małą galerię zdjęć. Te zdjęcia ujawnią delikatność ukwiałów i na pewno sprawią, że pomyślisz o „zasiedleniu” ich w swoim ogrodzie. Miłego oglądania!